بسی رنج بردم در این سال سی، ازین شاخه به اون شاخه پریدم بسی! بهله! حدود یه سال پیش (اواخر مرداد ۹۵) نوشته‌ای تو وبلاگم منتشر کردم به اسم “خداحافظ PHP؟“. تو اون نوشته ازین نوشتم که چرا دارم از جهان php مهاجرت می‌کنم! اما حالا دوباره دارم برمی‌گردم سمت لاراول! چرا؟ چون واقعا Node.js به سرعت تغییر و پیشرفت میکنه! هر روز مفاهیم جدیدی بهش اضافه میشه. اصحاب کهف ۳۰۰ سال خوابیدن و بعد از بیدار شدنشون php اینقدر تغییر نکرده بود که Node.js تو یه سال اخیر تغییر کرده! البته این تغییرات و به روزرسانی‌ها می‌تونه مزیت باشه، اما باعث میشه همیشه پشت Node.js سرش بدوی تا بهش برسی، که باز هم نمیشه بهش رسید! در کل به قول شاعر بس بگردید و بگردد روزگار، دل به Node.js درنبندد هوشیار! در هر صورت تصمیم گرفتم کارهای ساده‌م رو همچنان بر پایه Node.js طراحی کنم، اما برای کارهای متوسط به بالا، مثل قدیما برگردمم سراغ لاراول عزیر و خوشگل! حالا اینکه php به این بی‌ریختی چطور دختری به زیبارویی لاراول داره؟!؟ الله اعلم!
لاراول
نسخه جدید لاراول منتشر شد!
نسخه جدید لاراول منتشر شد!
انتظارها به سر رسید، بالاخره نسخه جدید لاراول، یعنی Laravel 5.1 منتشر شد.
سوال پیش میاد، آمیرزا، لاراول که دم به دم داشت نسخه جدید می‌داد، پس کجای این خبر خاص و مهمه؟
خوب، نکته‌ی مهم نسخه‌ی جدید اینه که قراره از پشتیبانی بلندمدت برخوردار باشه یا به قول فرنگیها Long Term Support (LTS) باشه. این نسخه قراره دو سال از نظر فنی پشتیبانی دریافت کنه و سه سال هم از نظر امنیتی حمایت بشه. با توجه به این نکته، توسعه‌دهنده‌های و برنامه‌‌نویس‌های لاراول‌دوست می‌تونن با خیال راحت اپلیکیشن‌هاشون رو مبتنی بر این نسخه توسعه بدن و حالا حالاها بتونن نفس راحت بکشن. لاراول اولین باره که داره یه نسخه‌ی LTS ارائه میده.
راستی، اگه قصد استفاده از Laravel 5.1 LTS رو دارید، حواستون باشه که باید PHP نسخه ۵٫۵٫۹ یا جدیدتر از اون رو توی سیستم یا سرورتون نصب داشته باشید. چون PHP نسخه ۵٫۴ عمرش سپتامبر امسال سر میاد و دیگه به‌روزرسانی نمیشه، برای همین نسخه جدید لاراول مبتنی بر +PHP 5.5.9 طراحی شده.
شاد باشید.
آمیرزا
کدایگنایتر یا لاراول؟ (یا به قول فرنگیها Laravel vs CI)
پیش‌نوشت: این نوشته یه نوشته ی تخصصی نیست، فقط نظر شخصی خودمه.
من مدتی با کدایگنایتر رفیق گرمابه و گلستان بودم و روزهای زیادی رو باهاش سر کردم و به نوعی میشه گفت که یار غارم بود! البته نه اینکه الان نباشه! چون هنوز هم که هنوزه بعضی از کارهام رو با اون انجام میدم. خلاصه ارادتمند درست و حسابی حضرت کدایگنایتر بودم و اعتقاد و اعتماد راسخی بهش داشتم. اما از خدا که پنهون نیست، از شما چه پنهون، همیشه دلم میخواست گذری به لاراول هم داشته باشم، از بس که هی به هی آدم‌های درست و درمون راجع بهش مطلب مینوشتن و از حُسن و جمالش داد سخن می‌دادن!
القصه، بعد از مدت‌ها تصمیم گرفتم تا سفری به دنیای لاراول داشته باشم و اگه بشه با اون هم طرح دوستی بریزم. خلاصه کوله بارم رو بستم، چوب دستی سفر رو برداشتم و به سمت دنیای لاراول حرکت کردم: می‌رود راه پیوسته تا آن سو، از دری کو شد رهش آغار، می‌رود او تا کجا تا کو، من روان با او کنم آواز…!!!